Toch klopt deze volkswijsheid niet.
De slotsom van dertig jaar onderzoek is dat training de spieren leert om melkzuur in te zetten als een even efficiënte brandstof als de koolhydraten en de suikers die ze daar bij voorkeur voor gebruiken. Als de goede (interval)trainingsvorm wordt gekozen krijgen de spieren de kans om hun mitochondria zodanig aan te passen dat ze het melkzuur kunnen gebruiken als extra en extra krachtige brandstof.
Het artikel is een must voor klimmers!
06 april 2006 - Eindelijk onze vijftien minuten roem! Najaar 2005
kwam een ploeg van Man Bijt Hond naar Amsterdam Ze wilden wat doen
aan boulderen in de stad, ze hadden gehoord van 'urban' klimmen
en ze vroegen zich af of het wellicht een goede manier van afvallen was
voor te dikke stadskinderen. Ik vond natuurlijk van wel en ben direct
gaan bellen om te zien of de gevraagde stadsklimmers opgetrommeld konden
worden. Iedereen aan het werk, natuurlijk. Alleen Ingmar Visser en later
ook Casper TEN Sijthoff konden er op tijd bij zijn.
Gisteren was eindelijk de uitzending. Een itempje van drie-minuut-nog-wat
was het uiteindelijk geworden. En ik stond niet eens zo erg voor schut.
Alleen dat haar...
Wie de uitzending gemist heeft, begeve
zich hier.
Het gips ging er op 11 augustus weer af en sindsdien heb ik me weer bijna teruggeklommen naar het niveau van voor het ongeluk - alleen plaatklimmen, dat wil nog altijd niet zoals vroeger. Maar aangezien ik dat eigenlijk altijd al een crime vond, is daar op de keper beschouwd ook weer niet zo heel veel aan verloren verder. Enfin, zodra ik weer enigszins boven de 6+ opereer, gaat het hier vast wel weer eens vaker over klimmen.
De eigenlijke aanleiding voor deze entry - aan de andere kant van het klimspectrum, zeg maar - was een mailtje van bevriend boulderaar Jurriaan Zwier. Hij heeft namelijk in de prestaties van weer een andere klimmer uit de kennissenkring aanleiding gezien voor een interview. Klim- en bouldergeit Jorg Verhoeven verkeert namelijk op dagelijkse basis in de kringen der grootmeesters, of zeg maar gerust Übergroßmeister, hij moet eigenlijk nog beginnen aan zijn volwassen klimmersloopbaan, maar weet al wel hoe het voelt om wereldkampioen (twee keer) te zijn. Voldoende stof en een vermakelijk gesprek (in het Engels, overigens). Freakclimbing.com is toegevoegd aan de lijst van onmisbare klimlinks op de klimpagina.
 |
21 juni 2005 - Hoewel autobiografie allesbehalve
de belangrijkste bestaansreden is voor deze pagina, ben ik wel een
verklaring schuldig voor de
Foto van de Dag van 19 juni. Op de foto zijn mijn voeten te zien die ijlings per brancard het Slotervaartziekenhuis worden binnengereden. De spoed betreft met name |
|
de linkerpoot, die zo'n drie kwartier eerder ineens onder een
wel heel onconventionele hoek aan mijn been bevestigd was. Nu is
een enkel geen komgewricht en kan hij dus ook niet uit zulks zijn.
Maar hij stond wel overdwars en reageren op de signalen uit mijn
brein om weer recht te gaan staan, deed ie echt niet meer. Dankzij
de ambulanceman die de eerste hulp deed, zit de voet hier op de
foto alweer zoals ie hoort - en ben ik ondertussen zo high als een
vlieger van de pijnstillers -, maar wat er allemaal stuk is, is
nog niet bekend. |
|
 |
07 juni 2005 - Het heeft even geduurd, maar ik ben klaar
met de foto's die ik vorig weekend maakte in Bleau. De
serie bestaat uit een aantal boulderfoto's en wat toeristisch verantwoorde
kiekjes. |
02 juni 2005 - Het Amstelmuurtje (topo)
aan de James Wattstraat in Amsterdam is dit jaar twintig jaar in gebruik
als klimwand. Reden voor een happening, hoor ik om mij heen. Aangezien
Menno Boermans op het prikbord van climbing.nl naar mij verwijst als de
'koning van de Amsterdamse bouldermuurtjes' en omdat ik toch tijd over
heb, werp ik mij hierbij op als coördinator van dit gebeuren (met
als werktitel Think Pink, 20 years went by in a Wink). Later meer!
Ondertussen: mail
me als je interesse hebt!
Naschrift van 02 augustus 2005: Twee weken later brak ik mijn
enkel bij een boulderwedstrijd in Sloterdijk.
Daardoor had ik in en nóg meer tijd, maar bij nader inzien ook
even niet zo'n zin in klimmen en de dingen daaromheen. En waarom zou ik
in vredesnaam een happening organiseren waarbij ik uitsluitend zou kunnen
toekijken. Daarbij duurt het aanvragen van de vereiste vergunning een
kleine twee maanden en is het dus voor deze zomer in elk geval alweer
te laat.
M ijn voorstel: we doen het volgend voorjaar, aan het eind van het binnenboulderseizoen.
Wie
doet er mee?
En heeft u de nieuwe Bleau-gids al besteld?
(Naschrift van 27 juli: door de gebroken voet is de kans flink afgenomen, maar ik kan inmiddels weer fietsen, dus er komt vast nog wel wat.)
 |
17 mei 2005 - Meer urbanning in Amsterdam! Ditmaal
op het (te makkelijke) basalt van de nieuwe tramhalte aan de Piet
Heinkade. Otto
Jongerius doet hier de boulder van het lieveheersbeestje en het
spinnetje... |
| uitvoering waarbij je eerst je armen helemaal uitdrukt voor je een voet plaatst. Er zijn natuurlijk extra punten te verdienen met een zitstart en een tweehandig dynootje direct naar de rand. | |
 |
12 mei 2005 - Als zelfverklaarde guru van de Amsterdamse
bouldermuurtjes moet ik natuurlijk het goede voorbeeld geven. Gelukkig
heb ik in de loop van de jaren bakken vol boulders verzonnen op het
basalt van de hoofdstad. Stof genoeg! Hier is een leuke oefening op wat wij, tamelijk oneerbiedig, het junkenmuurtje noemen (tegenover de ingang van het Scheepvaartmuseum). Er zijn daar twee deuren (een brede en een smalle) waarop het kunstje zowel linksom als |
| rechtsom kan worden uitgevoerd. Veel chimney fun! De foto's zijn gemaakt door Yolande van der Sande. |
|
14 maart 2005 - Toppunt van onhandigheid: klimmer met bindingsangst.
Oplossing? In therapie met dat (aan)hechtingsprobleem!
 |
links Casper ten Sijthoff, rechts Ima Nahumury |  |
 |
Naar Bleau geweest. Hier een fotootje van ondergetekende in Rudeboy
(7a+). Alleen gebrek aan licht... Volgende keer! Meer foto's volgen. |
september 2004 - Klimhal Centraal heeft een nieuw boulderwandje (onderaan het voorklimdak). Daar heb ik een klein dynootje op gebouwd. En daar hebben we dan weer foto's van gemaakt...
 |
 |
 |
2004. Train vingers en voetenwerk in een heerlijk
rustige omgeving. Extra dimensie: op sommige delen breken de bakstenen af onder je vingers. Je trekt er letterlijk de grepen van de muur. |
Voor wie niet lezen wil: alleen de foto's...
zomer 2003 - Een eigen filmpje! Jottem!Een filmpje over twee (let op de achtergrond) probleempjes op het Amstelhotelmuurtje.
Het probleempje op de voorgrond zit helemaal rechts op de muur. Het begint
op een redelijk randje voor de linkerhand en een vrij lastige bonusgreep
voor de rechterhand (onze benaming voor een greep die niet op de rand
van een blok zit, maar echte feature op het blok zelf), en een boorgat
voor de linkervoet en een aardig randje voor de rechter. De opstap, met
de linker grote teen in het boorgat, is enigszins listig.
Voor de rechterhand is er dan - lekker hoog - een pracht van een hobbelige
bonusgreep, de linkerhand gaat naar een puntje. Tenslotte is er dan het
treetje zo rond kruishoogte voor de rechtervoet (herkenbaar aan een beetje
cement erop), dat de stap naar de rand mogelijk maakt. (Schatting niveau:
Fb5+)
Het dingetje dat zich ondertussen op de achtergrond afspeelt, is de Schroefboulder
(zelf bedacht) :matchen op de schroef, hoog oplopen
naar twee goede treetjes, en dan in een keer (zonder tussengrepen) naar
de rand. Eitje! (Fb4).
Nachrift: filmpje verwijderd wegens ruimtegebrek.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |